تا حالا به این فکر کردی که یه آشپز می تونه با روح یه جادوگر ارتباط برقرار کنه؟ فیلم خانه غنائم همین داستان رو برات تعریف میکنه.
آریانا دبوز، یه آشپز معروفه که تصمیم می‌گیره رستوران خودش رو تو یه خونه ی قدیمی تو نیویورک باز کنه. اما این خونه، یه راز بزرگ داره! هرچی بیشتر تو خونه کار میکنه، بیشتر صداهای عجیب می‌شنوه و یه روح زن رو می‌بینه. این روح، یه جادوگر بوده که قبلا تو این خونه زندگی می‌کرده.
این فیلم، فقط یه فیلم آشپزی نیست. فیلم خانه غنائم درباره جادو، زمین، و احترام به طبیعته. همزمان، یه نگاه طنزآمیز هم به دنیای پر استرس رستوران‌ها میندازه.
بریجت ساویج کول و دانیل کرودی، کارگردان‌ها و نویسنده‌های فیلم، با ساختن فیلم خانه غنائم، یه دنیای جدید و هیجان‌انگیز رو به روی بیننده‌ها باز کردن. دنیایی که توش آشپزی، جادو و ماجراجویی با هم ترکیب شدن.
کی گفته فیلم خانه غنائم ترسناکه؟
فیلم خانه غنائم وقتی روی ترسناک بودن دنیای آشپزی تمرکز میکنه، خیلی خوب از آب درمیاد. ولی روش فیلم با فیلم‌های دیگه خیلی فرق داره. آشپز این‌قدر می‌خواد موفق بشه که کم‌کم با دستیارش، لوسیا (بازی شده توسط باربی فریرا)، همون‌طور بد رفتار میکنه که قبلاً با خودش بد رفتار می‌شد. اینکه اسم آشپز رو نگفتن، نشون می‌ده که هر کسی ممکنه جای اون باشه. ولی چون آشپز یه زن هست، فیلم به این فکر میکنه که چطور رفتارهای تبعیض جنسیتی ممکنه باعث بشه زن‌ها از این کار دست بکشند. یا حتی بدتر، باعث بشه خودشون هم مثل همون آدمایی بشن که خودشون رو اذیت کردن.
فیلم خانه غنائم خیلی قشنگ به این موضوع می‌پردازه که کدوم باعث میشه آشپزمون به بن‌بست برسه: خود خونه‌ی قدیمی و رازآلودش، یا فشارهای زیادی که برای باز کردن رستوران جدید داره؟
بیشتر بخوانید : نقد فیلم پلتفرم ۲
راستش، آخر فیلم که همه چی مشخص میشه، اونقدر موضوعات فیلم عمیق و فکر برانگیزن که ترسناک بودنش رو فراموش می‌کنی. البته، این فیلم خیلی ترسناک نیست و حتی با اینکه یه داستان روحیه، خیلی هم سعی نمی‌کنه مارو بترسونه. هیچی توش نیست که خیلی وحشتناک باشه و بازیگرا هم خیلی خوب تونستن نقش‌های جادویی رو طبیعی بازی کنن.
فیلم رو که کلی نگاه می‌کنی، خیلی جذاب‌تره. وقتی زیاد فکر کنی به جزئیاتش، اون حس خوب اولش کم‌کم از بین می‌ره. آشپز فیلم انگار داره به یه بن‌بست می‌رسه و راستش یه مدت نمی‌فهمیدم فیلم داره به کجا می‌ره. قسمت آخرش یه طنز عجیبی داره که زیاد جور درنمیاد. اما وقتی فهمیدم فیلم می‌خواد بگه که غذا خوردن فقط یه مراسم نیست و باید به طبیعت و زمین هم فکر کنیم، بیشتر باهاش همراه شدم، حتی با اون همه صحنه‌های ترسناکش.
پایان فیلم خانه غنائم یه کمی غیرمنتظره بود و شاید بعضی‌ها باهاش ارتباط برقرار نکنن. تغییر لحن توی بعضی قسمت‌ها، ریتم فیلم رو کمی بهم می‌ریزه. با این حال، من می‌تونم ببینم که کارگردان سعی کرده یه چیزی متفاوت خلق کنه. ایده‌های جدید همیشه جای تقدیر داره، اما شاید توی این فیلم، این ایده‌ها کاملا جا نیفتاده باشه. با این حال، فیلم خانه غنائم، فیلمِ بدی نیست و ارزش دیدن داره. مخصوصاً اگه به فیلم‌هایی که می‌خوان یه کم از مسیر معمول خارج بشن علاقه مندید.
فیلم خانه غنائم از واقعیت فضای خود دوری می کند؟
فیلم خانه غنائم به طرز خیلی باهوش و زیرکانه ای واقعیت های سخت کار کردن توی یه رستوران رو نشون می‌ده. یادتونه سرآشپز می‌گفت هفت ساله که حتی یه روز تعطیل هم نداشته؟ این یعنی فشار موفقیت لحظه به لحظه بیشتر می‌شد. می‌دونستیم که برای رسیدن به هدفش چقدر تلاش میکنه، اما از طرفی هم می‌دیدیم که این همه استرس چه بلایی سرش آورده. انگار می‌خواستیم هم بهش افتخار کنیم هم بهش بگیم که اینجوری ادامه دادن دیگه ارزش نداره.
دبوز تو این فیلم حسابی ما رو سورپرایز میکنه! احساساتش مثل یه ترن هوایی بالا پایین می‌ره؛ یه لحظه شوکه‌ات میکنه، یه لحظه می‌ترسونتت، یه لحظه هم حسابی آتیش می‌زنه به وجودت! مخصوصاً آخر فیلم که دیگه همه چی به اوج هیجان می‌رسه.
راستش رو بخوای، دبوز خیلی خوب تونسته خودش رو بذاره جای شخصیتش. انگار که ما داریم باهاش تو این ماجرای پر پیچ و خم همراه می‌شیم.
موید و فریرا هم که نقش‌های فرعی رو بازی می‌کنن، کارشونو خوب انجام دادن. اما آمارا کاران تو نقش منتقد غذا خیلی به یاد موندنی بود!
خب، راستش رو بخوای، من هنوز مطمئن نیستم که همه اون اتفاقات عجیب و غریب توی فیلم خانه غنائم واقعاً چطور با هم جور درمیان. ولی بدون شک یه چیزی توی این فیلم هست که آدمو میخکوب میکنه! شاید بهترین فیلم ترسناک دنیا نباشه، اما یه حس و حال خاصی داره که آدمو تا آخرش پای فیلم نگه میداره.
شرمنده یکم خودمونی نوشتم امیدوارم که خوشتون بیاد . در بخش نظرات منتظر شما هستم خودم شخصا پاسخ می دهم.
