امروز فیلم لانه دزدان ۲ مورد نقد و بررسی قرار میدهیم. به یاد دارم زمانی که فیلم‌های سرقت، شخصیت‌ها و صحنه‌های به‌یادماندنی داشتند. Den of Thieves (دزدان دربند) قطعاً این ویژگی را نداشت و دنبالهٔ نسبتاً بهتر آن، فیلم لانه دزدان ۲، حداقل تلاش می‌کند تا این کمبود را جبران کند، هرچند تلاش‌هایش در نهایت بی‌نتیجه می‌ماند. فیلم، اکشن کمتری دارد که لزوماً چیز بدی نیست، زیرا تعلیق را برای سرقت واقعی و پس از آن ایجاد می‌کند و بیشتر به گفتگو می‌پردازد. در حالی که فیلم اول خشن‌تر و پرخشونت‌تر بود، دنبالهٔ آن صیقلی‌تر و پخته‌تر است. اما به همان اندازه ناامیدکننده است و علی‌رغم یک شروع جذاب، به طور کامل موفق نمی‌شود.
رابطه نیک و دانی، در مرکز توجه بیشتر
فیلم لانه دزدان ۲ با بازگشت جرارد باتلر و اوشی جکسون جونیور در نقش‌های نیک و دانی، و همچنین معرفی شخصیت‌های جدید، از جذاب تا غیرضروری، همراه است. اوین احمد، بازیگر سوئدی، نقش جووانا، دست راست دانی را بازی می‌کند و به راحتی بهترین بازیگر جدید فیلم است. هاله‌ای از رمز و راز او را احاطه کرده و حضورش روی پرده سینما بسیار قدرتمند است. به همین دلیل، از این که فیلمنامه متوسط - به نویسندگی و کارگردانی کریستین گودگاست – شخصیت او را هدر می‌دهد و او به سختی به عنوان یک شخصیت کامل به نظر می‌رسد، بسیار ناامید شدم.
احساس سرخوردگی من از سایر شخصیت‌ها به شدت افزایش می‌یابد. جووانا و اسلاوکو (با بازی سالواتوره اسپوزیتو)، یکی دیگر از اعضای گروه سرقت دانی، به نظر می‌رسد رابطه‌ای کنجکاوی‌برانگیز دارند. با توجه به نوع برخوردشان با یکدیگر، پیداست که آنها گذشته‌ای مشترک دارند، اما هرگز لحظه‌ای نیست که پانتر به آنها اهمیتی بدهد. این دقیقاً همان جایی است که تأکید فیلم بر صحبت کردن می‌توانست در ایجاد تعلیق مؤثر باشد. اگر قرار نیست این حجم از دیالوگ به شکل‌گیری روابط بین شخصیت‌ها کمکی نکند، حذف این همه صحنه اکشن بی‌معنی است. در غیر این صورت، چه دلیلی برای اهمیت دادن به سرنوشت دانی و همراهانش وجود دارد؟
حتما بخوانید : فیلم بروتالیست
با این وجود، دنباله فیلم لانه دزدان ۲، نقطه اوج خود را زمانی پیدا می‌کند که نیک تصمیم می‌گیرد در سرقت الماس به دانی و تیمش ملحق شود؛ سرقتی که شامل طرحی است که دانی را در مرکز جهانی الماس در فرانسه به کار می‌گیرد. در این زمان، نیک چیزی برای از دست دادن ندارد، زیرا شغل، فرزندان و بیشتر سرمایه‌اش را از دست داده است.
و اگر او نمی‌تواند دانی را شکست دهد، چرا با او متحد نشود؟ این امر منجر به خلق برخی از بهترین صحنه‌های فیلم می‌شود، از جمله صحنه‌ای که نیک و دانی پس از آنکه از یک قایق تفریحی به بیرون پرتاب می‌شوند، برای صرف غذا بیرون می‌روند و فرصتی برای شناخت بیشتر یکدیگر پیدا می‌کنند.
فیلم لانه دزدان ۲ می‌توانست تجربه‌ای لذت‌بخش باشد
در رفاقت آنها پتانسیل استفاده نشده ای وجود دارد اگر فقط پانترا بیشتر و تهاجمی تر در آن بازی کند. به طور کلی بازیگری ضعیف کمکی به مسائل نمی کند. هر چند وقت یکبار لحظات مناسبی وجود دارد، و برای مدتی کافی است که توجه من را به خود جلب کنم، اما به دلایلی، گوداگست تلاش زیادی نمی کند تا هیچ یک از جنبه های جالب فیلمنامه را بالا ببرد. فیلم لانه دزدان ۲ نسخه ضعیف‌تر فیلم‌های Fast and Furious است. بدون جذابیت و شیمی شخصیت‌هایش، طرح آنقدر عجیب و غریب و خسته‌کننده خواهد بود که نمی‌تواند سرگرم‌کننده باشد.
حتما بخوانید : فیلم زره
مسئله‌ی اساسی پانتر دقیقاً در همین جاست: فیلم بیش از حد خود را جدی می‌انگارد و نمی‌داند چگونه رها شود و از مسیر داستان لذت ببرد. شخصیت‌های جذاب‌تر و کاریزما می‌توانند تا حد زیادی کاستی‌های موجود در طرح داستان را پوشش دهند. دو نفر از شخصیت‌ها در قسمتی از فیلم ناپدید می‌گردند و تا نزدیکی انتهای فیلم دوباره ظاهر نمی‌شوند. من اطمینان دارم که این قصد داشته به عنوان نوعی پیچش داستانی تلقی شود، اما چنان زمینه‌سازی ضعیفی برای آن انجام شده که از بازگشت غیرضروری آنها شگفت‌زده شدم.
اضافه کردن چند صحنه اکشن دیگر نیز می‌توانست به بهبود ریتم فیلم لانه دزدان ۲ و جلوگیری از سکون بیش از حد آن کمک کند، چرا که فیلم لانه دزدان ۲ مانند قسمت قبلی‌اش، تقریباً دو ساعت و نیم زمان دارد و بیش از حد طولانی است. فیلم لانه دزدان ۲ به شکلی غیرضروری طولانی شده و با نبود اتفاقات جذاب، انتظار برای انجام سرقت اصلی، کسل‌کننده می‌شود. با وجود اندکی تعلیق، در هیچ لحظه‌ای حس اضطرار واقعی احساس نمی‌شود. فیلم زمینه را برای ساخت دنباله‌ای دیگر آماده می‌کند، اما پانتر فاقد شور و ثبات لازم برای ایجاد هرگونه هیجان واقعی برای فیلمی دیگر در این مجموعه رو به افول است.
