امروز قصد دارم فیلم بابانوئل عزیز را مورد نقد و بررسی قرار بدهم. ما در وب سایت گرند آنلاین زود تر از هر سایت ایرانی ای فیلم های مختلف را مورد نقد و بررسی قرار میدهیم. یادش بخیر زمانی که جک بلک و برادران فارلی با کمدی‌های خانوادگی‌شان موجی از خنده را در سینماها ایجاد می‌کردند. اما امروزه شرایط فرق کرده است. فیلم جدیدی به نام «بابانوئل عزیز» (Dear Santa) که توسط یکی از برادران فارلی ساخته شده، بدون هیچ سر و صدایی روی پلتفرم پارامونت+ منتشر شده است. انگار سازندگان این فیلم نمی‌دانند که چگونه باید مخاطب را به سمت خود جذب کنند.
فیلم بابانوئل عزیز کاملاً برای کودکان مناسب نیست و طنز آن به اندازه کافی جذابیت ندارد تا بزرگسالان را راضی کند. انگار فیلم‌سازان تصوری از نوجوانان امروزی ندارند و دنیای آن‌ها را به خوبی درک نمی‌کنند. آن‌ها نوجوانان را افرادی کلیشه‌ای و قدیمی تصور می‌کنند که با واقعیت امروز فاصله زیادی دارند.
فیلم بابانوئل عزیز در چه مورد است
فیلم بابانوئل عزیز به کارگردانی بابی فارلی، داستان عجیب و غریبی را روایت می‌کند. یک پسر بچه نارساخوان به نام لیام به اشتباه برای شیطان نامه می‌نویسد و شیطان هم به این نامه پاسخ می‌دهد! این فیلم با بازی جک بلک در نقش شیطانی بامزه، سعی می‌کند طنز خلق کند اما در این راه با مشکلاتی روبرو می‌شود. یکی از بزرگترین ایرادات فیلم، عدم توانایی آن در ایجاد تعادل بین مضامین جدی و کمدی است.
موضوع فروش روح به شیطان، موضوعی سنگین و قابل تامل است اما فیلم آن را به شوخی می‌گیرد و این تناقض باعث سردرگمی مخاطب می‌شود. همچنین رابطه بین شیطان و لیام به خوبی پرداخت نشده و بیننده نمی‌تواند با آن ارتباط برقرار کند. به نظر می‌رسد فیلم نتوانسته تصمیم بگیرد که می‌خواهد یک کمدی خالص باشد یا یک داستان با عمق بیشتر.
فیلم بابانوئل عزیز ترکیبی عجیب و غریب از طنز سیاه، داستان‌های ترسناک کودکانه و درام خانوادگی است. این فیلم با الهام از سبک طنز سیاه و سخیف کتاب‌های «دفترچه خاطرات یک بچه بی‌رحم»، سعی می‌کند تا با اضافه کردن المان‌های ماورایی و شیطانی، یک داستان متفاوت را روایت کند. اما نتیجه نهایی، ترکیبی نامتجانس و اغلب آزاردهنده از عناصر مختلف است.
داستان فیلم بابانوئل عزیز حول محور لیام، پسربچه‌ای که به تازگی به شهری جدید نقل مکان کرده است، می‌چرخد. او درگیر ماجراهای مختلفی از جمله رابطه با همکلاسی‌های جدید، مبارزه با یک معلم بدجنس و ارتباط با موجودات شیطانی می‌شود. اما روایت فیلم به سرعت از مسیر اصلی خود منحرف شده و به سمت درام‌های خانوادگی و مسائل روانی پیش می‌رود.
کارگردانی فیلم نتوانسته است به خوبی عناصر مختلف داستان را به هم پیوند بزند و نتیجه نهایی، اثری آشفته و بی‌هویت است. بازیگران نیز نتوانسته‌اند درخششی از خود نشان دهند و به نظر می‌رسد که درگیر داستانی شده‌اند که خودشان نیز به آن باور ندارند.
استفاده‌ی بیش از حد از طنز سیاه
از دیگر نکات قابل توجه فیلم بابانوئل عزیز، می‌توان به استفاده‌ی بیش از حد از طنز سیاه و شوخی‌های مبتذل اشاره کرد. همچنین، پرداختن به موضوعاتی مانند مرگ و بیماری روانی به شکلی سطحی و غیرحرفه‌ای، از دیگر ایرادات این فیلم است.
در نهایت، فیلم بابانوئل عزیز یک فیلم ناکام است که نتوانسته است انتظارات مخاطبان را برآورده کند. این فیلم نه تنها از نظر داستانی و فنی ضعیف است، بلکه از نظر اخلاقی نیز جای سوال دارد.
فیلم بابانوئل عزیز متأسفانه از نظر طنز به شدت ضعیف عمل کرده است. شوخی‌های بی‌مزه و دیالوگ‌های کلیشه‌ای و اغراق‌آمیز، ریتم کلی فیلم را به هم ریخته و باعث شده تا تماشاگر نتواند با شخصیت‌ها ارتباط برقرار کند. به نظر می‌رسد سازندگان فیلم درک درستی از رفتار و گفتار کودکان ۱۱ ساله ندارند و آن‌ها را بیش از حد بزرگسالانه و شبیه نوجوانان نمایش داده‌اند.
رفتار لیام و دوستانش کاملاً غیرقابل باور است. رفتن به کنسرتی مانند پست مالون بدون همراهی بزرگسالان و مثلث عشقی که بیشتر به روابط دبیرستانی شبیه است تا راهنمایی، از جمله مواردی است که باعث شده تا شخصیت‌ها باورپذیر نباشند و تماشاگر نتواند با آن‌ها همذات‌پنداری کند.
فیلم بابانوئل عزیز با وجود داشتن عناصر فانتزی و غیر واقعی، می‌توانست با رویکردی طنزآمیز یا شیرین، مخاطب را سرگرم کند. اما متاسفانه، این فیلم نه تنها فاقد طنز دلچسب است، بلکه از نظر محتوایی نیز چندان جذاب نیست. بلک، کارگردان فیلم، به نظر می‌رسد که بیشتر به دنبال خودنمایی و استفاده از عناصر شوخی‌های همیشگی خود بوده است.
فیلم کوتاه دیگری که با حضور یکی دیگر از بازیگران سریال فارلی ساخته شده، نیز نتوانسته به طور قابل توجهی به کیفیت کلی فیلم بیافزاید. در مجموع، این فیلم نه تنها برای کودکان، بلکه برای والدینی که قصد دارند در ایام تعطیلات لحظات خوشی را با خانواده خود سپری کنند، تجربه‌ای دلنشین نخواهد بود. به نظر می‌رسد که این فیلم به جای ایجاد خاطرات شیرین کریسمسی، بیشتر یادآور یک تجربه ناامیدکننده خواهد بود که به زودی فراموش می‌شود.
