امروز فیلم فرمان را مورد نقد و بررسی قرار می دهیم. جاستین کورزل استاد آن است که با آثارش به اعماق روان مخاطب نفوذ کند. “Snowtown”، اولین ساخته‌ی او در سال ۲۰۱۱، به سرعت جای خود را در فهرست آزاردهنده‌ترین فیلم‌های تاریخ سینما باز کرد.
“تاریخچه واقعی باند کلی ۲۰۱۹” نیز با روایتی تقریباً توهم‌زا از باند افسانه‌ای ند کلی، مخاطب را به دنیایی تاریک فرو برد. و در “Nitram” 2021، کورزل با ایجاد فضایی سنگین و آزاردهنده، احساسات عمیقی را در بیننده برانگیخت. اما در زیر تمامی این آثار، ایده‌ای بنیادین نهفته است که بر کل فیلم سایه می‌افکند: این اتفاقات، هر چقدر هم که به نظر ساختگی و خیال‌انگیز بیایند، بر اساس رویدادهای واقعی شکل گرفته‌اند. همین واقعیت تلخ است که وحشتی عمیق را در دل مخاطب ایجاد می‌کند.
در نگاه نخست، آخرین اثر جنایی کورزل، فیلم فرمان، که بر اساس رویدادی واقعی ساخته شده است، با روایتی خطی و بازی موش و گربه‌ای که یادآور آثار ماندگار مایکل مان نیست، کمی سطحی به نظر می‌رسد. اما هر چه بیشتر در عمق این داستان پیش می‌رویم، آن حس هولناک و آشنایی که کورزل به خوبی از پس خلق آن برمی‌آید، به تدریج خودنمایی می‌کند. فضای سنگین و آزاردهنده‌ای که در تمام طول فیلم حاکم است، به تدریج بر مخاطب چیره می‌شود.
در حالی که آثار پیشین کورزل کابوس‌هایشان را در سطحی آشکار به نمایش می‌گذاشتند، بدی‌ها و تهدیدها را می‌توانستیم ببینیم و حتی از آن‌ها رو برگردانیم، “نظم” رویکردی متفاوت دارد. در فیلم فرمان، بدی به شکل عمیق‌تری در بافت داستان نفوذ کرده و به بخشی جدایی‌ناپذیر از جهان اطراف ما تبدیل شده است. با مشاهده نفرت عریان در شخصیت‌های منفی داستان، متوجه می‌شویم که این هیولاها چقدر به دنیای کنونی ما نزدیک هستند.
فیلم فرمان در چه مورد است
ایالت آیداهو، سال ۱۹۸۳. شمال غرب اقیانوس آرام در چنگال وحشتی هولناک فرو رفته است. یک گروه تبهکار افراطی با سرقت‌های پیاپی، انفجارهای مهیب و عملیات جعل پیچیده، آرامش منطقه را بر هم زده‌اند. تری هاسک، مامور اف‌بی‌آی، که به تازگی در این شهر کوچک ساکت مستقر شده، امیدوار بود بتواند کمی آرامش پیدا کند اما حالا با پرونده‌ای پیچیده و خطرناک روبرو شده است. هاسک به سرعت متوجه می‌شود که این جنایات تنها سرآغاز یک توطئه بزرگ‌تر است.
یک گروه برتری‌طلب سفیدپوست افراطی، به رهبری مغز متفکر شیطانی، باب ماتیوس، در تلاش است تا با اجرای یک نقشه شوم، کنترل دولت ایالات متحده را در دست بگیرد. این گروه خطرناک، با اعتقادات افراطی و اعمالی بی‌رحمانه، آماده هر کاری برای رسیدن به اهداف خود است.
حتما بخوانید : فیلم زنان قهرمان گردان ۶۸۸۸
هاسک، مامور باتجربه اف‌بی‌آی، به تنهایی قادر به مهار تهدید رو به رشد گروه بوون نیست. او برای دستگیری این گروه خطرناک قبل از وقوع فاجعه، به کمک همکاران حرفه‌ای نیاز دارد. جوآنا کارنی، مامور زبده اف‌بی‌آی، با دانش عمیق از زیر و بم سازمان‌های مجرمانه، و جیمی بوون، افسر پلیس محلی با شناخت کامل از منطقه و افراد آن، به هاسک ملحق می‌شوند. در حالی که هاسک و تیمش به دنبال سرنخ‌هایی برای یافتن گروه بوون هستند، این گروه نیز به طور خطرناکی به هدف نهایی خود نزدیک‌تر می‌شوند؛ کسب ثروت هنگفتی که می‌تواند به آغاز مرحله بعدی نقشه‌های شوم آن‌ها منجر شود.
فیلم فرمان یک جنایی زیبا، در عین حال تاریک و آزار دهنده
از مناظر بکر و دست‌نخورده شمال غربی اقیانوس آرام تا اعماق تاریک و آلوده جامعه، جایی که نژادپرستی در تئاترهای پورنو ریشه دوانده، فیلم فرمان ما را به سفری پرفراز و نشیب میبرد. با وجود تصویرگری تاریک و هولناک از بشریت، “نظم” به لطف کارگردانی ماهرانه کورزل و همکاری بی‌نظیرش با فیلمبردار باسابقه، آدام آرکاپاو، به اثری بصری خیره‌کننده و زیبا تبدیل شده است. درست مانند مجله رویاهای آرکاپاو که پس از تأخیر طولانی بالاخره به چاپ خواهد رسید، در هر لحظه از این فیلم، جزئیاتی وجود دارد که چشم بیننده را به خود جلب می‌کند.
حتی زمانی که داستان به تاریک‌ترین و هولناک‌ترین لحظات خود می‌رسد، زیبایی بصری فیلم همچنان برقرار است. چه صحنه‌های نفس‌گیر تعقیب و گریز جود لاو با تفنگ ساچمه‌ای در دست باشد و چه لحظاتی که زیبایی و شفقت در یک چشم برهم زدن جای خود را به نفرت و خشونت می‌دهند، “نظم” تجربه‌ای فراموش‌ناپذیر را برای مخاطب رقم می‌زند. این فیلم، همچون شب‌های تاریک، برای چشم جذاب است و حتی در تاریک‌ترین لحظات خود، بیننده را به تامل و تفکر وا می‌دارد.
کورزل استاد ایجاد تنش است و در فیلم فرمان هم به خوبی از این توانایی استفاده کرده است. او ما را در طول فیلم فرمان در لبه صندلی نگه می‌دارد، حتی در آرام‌ترین صحنه‌ها هم حس خطر و تهدید وجود دارد. داستان مثل یک بمب ساعتی است که هر لحظه ممکن است منفجر شود و کورزل با مهارت تمام این حس انتظار را در مخاطب زنده نگه می‌دارد. در ابتدای فیلم، صحنه سرقت بانک و بمبگذاری، این حس را به شدت تقویت می‌کند. ما منتظر انفجار هستیم، اما کورزل تعلیق را طولانی می‌کند و همین باعث می‌شود تا در طول فیلم فرمان همیشه منتظر اتفاق غیرمنتظره‌ای باشیم.
زک بالین با فیلمنامه‌ی قوی خود در فیلم فرمان، نامزدی اسکار را برای شاه ریچارد تکرار کرده است. تعادل بی‌نظیری که او بین تحقیقات عمیق تری هاسک و فعالیت‌های سازمان‌یافته‌ی باب ماتیوز برقرار کرده، از نقاط قوت فیلم فرمان است.
هاسک، در جستجوی حقیقت، با موانع متعددی روبرو می‌شود. او باید با کارآگاهانی همکاری کند که درک درستی از پرونده ندارند و این امر، روند تحقیقات را کند می‌کند. با این حال، اراده‌ی قوی هاسک و تعهد او به رسیدن به هدف، باعث می‌شود تا گاهی اوقات مرزها را پشت سر بگذارد و اقداماتی انجام دهد که مخاطب را شگفت‌زده می‌کند.
در سوی دیگر، شاهد برنامه‌ریزی‌های حساب‌شده‌ی ماتیوز هستیم. گروه او به سرعت به یک نیروی شبه‌نظامی قدرتمند تبدیل می‌شود که برای رسیدن به اهداف خود، از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کند. این تضاد بین روش‌های تحقیقاتی هاسک و اقدامات خشونت‌آمیز ماتیوز، به فیلم عمق و هیجان خاصی بخشیده است.
بایلین در نگارش فیلمنامه “The Order” ظرافت را فدای صراحت کرده است. تکرار مکرر هدف نهایی گروه برای سبقت گرفتن از کاپیتول، اگرچه تکراری به نظر می‌رسد، اما بر اهمیت این موضوع تأکید می‌کند. در دنیایی که شباهت‌های زیادی بین گروه‌های افراطی با آرمان‌های خشونت‌آمیز وجود دارد، این صراحت بیش از هر زمان دیگری ضروری است. در واقع، در دنیای آشفته امروز، ظرافت جای خود را به صراحت داده است.
جود لاو و نیکلاس هولت به خود فشار می آورند
“The Order” به جود لاو و نیکلاس هولت فرصتی استثنایی می‌دهد تا خود را در قالب شخصیت‌هایی کاملاً متفاوت از آنچه تاکنون به نمایش گذاشته‌اند، به چالش بکشند. لاو را پیش از این هرگز به این شکل خشن، عصبانی و آماده‌ی هرگونه درگیری برای رسیدن به اهدافش ندیده‌ایم. او در فیلم فرمان، چهره ای مغموم، آشفته و منتظر فرصتی برای آشتی با گذشته‌اش است؛ اما تعهدش به شغلش، او را در بند یک تناقض همیشگی نگه می‌دارد. این نقش، فرصتی طلایی برای لاو است تا توانایی‌های بازیگری خود را در مسیری کاملاً جدید به نمایش بگذارد و او به شکلی درخشان از پس این چالش برآمده است.
هولت که سال ۲۰۲۴ را با درخشش در نقش‌های متفاوت چون نوسفراتو و هیئت منصفه شماره ۲ به پایان رساند، این بار در فیلم فرمان با بازی در نقش یک رهبر کاریزماتیک و خطرناک، بار دیگر توانایی‌های بازیگری خود را به رخ کشید. کورزل، کارگردان فیلم، با دقتی مثال زدنی، هولت را در نقش فردی آرام اما خطرناک به تصویر کشیده است. چشمان سرد و محاسبات‌گر هولت، حاکی از طرح‌های شوم و بلندپروازی‌های او برای برتری نژاد سفید است.
نکته جالب اینجاست که هولت به قدری در ایفای نقش یک فرد جذاب و دوست‌داشتنی موفق است که مخاطب به راحتی به او دل می‌بندد، در حالی که از خطرناک بودن واقعی او آگاه است. این تضاد در شخصیت، عمق و پیچیدگی نقش را دوچندان کرده و باعث شده تا “The Order” یکی از بهترین نمایش‌های بازیگری هولت در سال ۲۰۲۴ باشد.
کورزل در فیلم فرمان رویکردی ساده‌تر از کارهای پیشینش را در پیش می‌گیرد و به جای پیچیدگی‌های معمول، یک فیلم هیجان‌انگیز سرراست و جذاب تحویل مخاطب می‌دهد. او با حفظ همان انرژی پرهیجان و عصبی که آثار قبلی‌اش را متمایز کرده، مخاطب را تا پایان فیلم روی لبه صندلی نگه می‌دارد. “The Order” یک درام جنایی محکم و تأثیرگذار است که گاهی آنقدر به واقعیت نزدیک می‌شود که ترسناک جلوه می‌کند. این نزدیکی به واقعیت، یکی از دلایلی است که فیلم را بسیار تکان‌دهنده می‌کند.
