امروز قصد داریم پردازیم به نقد و بررسی فیلم عزیزان، معمولا داستانهای بزرگسال شدن رو در دبیرستان میبینیم، اما واقعیت اینه که ورود به دانشگاه و شروع یه زندگی جدید به اندازهی اون دوران پر از چالش و هیجانانگیزه. خیلی ازمون فکر میکنن تا وقتی فارغالتحصیل شدن، همه چی رو فهمیدن؛ اما دانشگاه یه دنیای جدید با آدمهای جدید و تجربهی جدید رو جلوشون میذاره. توی این آشوب، حفظ رابطههای دبیرستانی خیلی سخته، مخصوصا وقتی که عشق اول وسط بازی باشه. فیلم عزیزان دقیقا همین موضوع رو به تصویر میکشه و نشون میده که چطور عشق دوران دبیرستان میتونه در مواجهه با دنیای دانشگاه به چالش کشیده بشه.
نقدی دیگر بخوانید : فیلم راز کوچک ما
فیلم عزیزان اولین تجربه بلند سینمایی جوردن وایس است که داستان دو دوست صمیمی را روایت میکند که برای ورود به دانشگاه، تصمیم سختی میگیرند. آنها که به خاطر روابط قبلیشان، فرصتهای جدید دانشگاهی را از دست میدهند، پیمانی برای جدایی میبندند. این تصمیم احمقانه به نظر میرسد، اما آنها برای آغاز یک فصل جدید، رهایی از گذشته را انتخاب میکنند.
فیلم عزیزان در چه مورد است
کیرنان شیپکا و نیکو هیراگا در نقش جیمی و بن، دو دوست صمیمی، در فیلم عزیزان ایفای نقش میکنند. پیوند این دو آنقدر قوی است که تصور زندگی بدون هم برایشان غیرممکن است. وقتی نوبت به انتخاب دانشگاه میرسد، هر دو دنسن را انتخاب میکنند تا بتوانند همچنان در کنار دوستان دبیرستانیشان باشند. اما زندگی دانشگاهی برایشان آنطور که تصور میکردند پیش نمیرود. جیمی و بن درمییابند که دیگر عاشق شریکهای عاطفیشان نیستند و در روابطی گرفتار شدهاند که آنها را خسته کرده است. جیمی از تظاهر به لذت در تماسهای تلفنی با دوست پسرش خسته شده و بن هم نمیتواند از شر دوست دختری که دائماً پیامک میدهد خلاص شود.
در یک شب پر هیجان، دو هماتاقی به این نتیجه میرسند که قطع رابطه با عشقهای دبیرستانیشان به نفعشون خواهد بود. اونا با هم نقشه میکشن تا بتونن این خبر رو تو شب شکرگزاری بهشون بدن، بدون اینکه خیلی دردسر درست کنن. اما زندگی همیشه اونطوری که برنامهریزی میکنیم پیش نمیره و اونا در این مسیر با چالشهای مختلفی روبرو میشن.
کیرنان شیپکا و نیکو هیراگا دل همه رو بردن
فیلمهای دوستانهای مثل سوپر بد و بوکسمارت به شدت به شیمی بازیگران و باورپذیری دوستی بین شخصیتهای اصلی وابستهاند. فیلم عزیزان هم با بازی درخشان کیِران شیپکا و نیکو هیراگا به عنوان جیمی و بن، به این هدف دست پیدا کرده. این دو بازیگر با هم آنقدر راحت و صمیمیاند که انگار سالهاست دوست هستند. رقصهای دستهجمعیشان، رازهایشان و گفتگوهای ساده و دوستانهشان همه و همه این حس صمیمیت را تقویت میکنند.
در حالی که جیمی و بن درگیر جدایی از عشقهای دوران دبیرستانشون هستن، پالمر، دوست صمیمیشون، با یه ماجراجویی متفاوت برگشته. پالمر که یه سال رو در پاریس گذرونده، حالا با اعتماد به نفس بالایی به زادگاهش برگشته تا به همه ثابت کنه چقدر موفق بوده. اما پشت این ظاهر موفق، یه پسر جوون به دنبال پیدا کردن جایگاه خودش تو زندگیه. در حالی که دوستاش مشغول قطع رابطهها هستن، پالمر در مسیر کشف خودش قدم برمیداره و در نهایت، در آغوش کسانی که کمتر انتظارشو داشت، آرامش رو پیدا میکنه.
تضاد داستان جدایی جیمی و بن
هر دو داستان فیلم عزیزان جذاب هستند، اما مشکل اصلی اینجاست که فیلم نمیتواند این دو روایت را به خوبی به هم وصل کند. وقتی داریم ماجراهای پالمر رو دنبال میکنیم، فراموش میکنیم که جیمی و بن قرار بود چیکار کنند. انگار پالمر بیشتر نقش یه دوست اضافی رو بازی میکنه تا یک شخصیت اصلی. در ضمن، فرصت خداحافظی درست و حسابی بین جیمی و بن و دوستاشون از دست رفته و پایان فیلم هم خیلی عجلهای به نظر میرسه.
با اینکه ریتم کمدی فیلم در میانه راه کمی کند میشه، وضوح داستانش آدمو شگفتزده میکنه. وقتی به پانزده دقیقه آخر رسیدم، فکر کردم همه چیو پیشبینی کردم، اما پایان فیلم خلاف اینو ثابت کرد. وایس و بریر با یه سکانس پایانی جذاب، اشتباهاتی که توی فیلم بود رو جبران میکنن. این پایان، مثل دستکش مناسب، روی قصیدهای که از نورا افرون یاد گرفتیم، میشینه.
فیلم عزیزان، یک ماجراجویی جذاب در دوران دانشگاه است که نشان میدهد حتی پس از فارغالتحصیلی از دبیرستان، هنوز هم میتوان با هویت خود دست و پنجه نرم کرد. جیمی، بن و پالمر در طول فیلم رشد میکنند و صحنه پایانی، این رشد را به زیبایی به تصویر میکشد. با وجود اینکه ریتم داستان کمی کند است و دو خط داستانی اصلی بهطور کامل کاوش نشدهاند، اما این کمدی دوستانه با بازیهای خوب سه بازیگر اصلی، لحظات سرگرمکنندهای را برای مخاطب فراهم میکند.
